05-08-2025

Veranderen in een mossel of een zingende meeuw worden?

This or That met Non Creators Company

Veranderen in een mossel of een zingende meeuw worden?

Non Creators Company is een Utrechts theatercollectief bestaande uit Max Laros en Rosita Segers. NCC maakt fantasierijk en tegendraads theater dat het publiek uitdaagt en laat verwonderen, door bestaande normen op een speelse manier te bevragen. Rosita: ‘Theater is een goede manier om andere hokjes in je hoofd te openen. Dat je een gevoel in jezelf hebt dat je niet kan verwoorden, maar naar een schilderij of voorstelling kijkt en denkt: dat is het!’

Hun nieuwste werk Ôskwanteklip is een kleurrijke en beeldende voorstelling over een bijna laatste fase van het leven en het verlangen om thuis te komen. Met scherpe humor en tragikomische taferelen nodigen we het publiek uit om stil te staan bij het leven, de dood en alles daartussenin. De voorstelling ging in première op Festival Tweetakt en zal doorreizen naar de Parade, is gratis te zien in ons festivalweekend op zondag 31 augustus én maakt in het najaar deel uit van de jeugdtheaterweek Herfststukjes bij Theater Kikker. Wij speelden This or That met het duo om ze beter te leren kennen.

Fotografie: Scènefoto Ôskwanteklip (Tweetakt) - Allard Willemse
Tekst: Merel Coolen - Theater Kikker

Voorstellingen spelen of voorstellingen maken?

Max: ‘Voorstelling spelen. Ik hou van het moment dat de voorstelling gemaakt is en we weten wat we moeten doen. Vanaf dan kan ik tijdens het spelen juist weer meer vrijheid vinden in de personages die ik speel. Het allerleukste vind ik om elke voorstelling weer net andere ingangen te zoeken en te ontdekken wat ik in een personage nog meer kan dan doen. Dat geeft heel veel vrijheid.’

Rosita: ‘Allebei. Ik vind het het leukst om via rare opdrachten of improvisatie op scènes te komen die alleen wij kunnen bedenken. En deze dan vervolgens wel zélf te spelen. We kunnen elkaar en onszelf alle rollen geven die we bedenken, dat is geweldig.’

Voorstellingen spelen of voorstellingen maken?
Voorstellingen spelen of voorstellingen maken?

Theaterzaal of locatievoorstelling?

Max: ‘Locatie! Ik vind het magisch hoe een decorstuk samen kan vallen met de omgeving. En hoe de omgeving daar dan weer op reageert. Dat bijvoorbeeld aan het eind van de voorstelling de ooievaars die in het nest vlakbij zitten beginnen te klepperen met hun bek, dat kan je niet verzinnen of maken. Maar als het regent dan baal ik toch dat we niet in een zaal zitten…’

Rosita: ‘Ik ben nu al heel slecht in dit interview, want ik ben heel slecht in kiezen. Locatie is fantastisch omdat de locatie een medespeler kan worden. In een black box kun je juist met meer focus en controle de illusie van een compleet andere wereld creëren.’

Theaterzaal of locatievoorstelling?
Theaterzaal of locatievoorstelling?

Eén iemand diep raken of iedereen een beetje?

Max: ‘Dan denk ik toch iedereen een beetje. Ik heb liever dat we theater maken waar veel mensen iets in kunnen voelen dan dat het maar voor een heel specifiek publiek is.’

Rosita: ‘Iedereen een beetje. Tijdens een speelbeurt van Ôskwanteklip was er één moment in de voorstelling waarop het voelde alsof zowel ik als speler, als het hele publiek tegelijk werd geraakt. Alsof alles even samenviel. Dat was magisch.’

Eén iemand diep raken of iedereen een beetje?
Eén iemand diep raken of iedereen een beetje?

Veranderen in een mossel of een zingende meeuw worden?

Max: ‘Zingende meeuw! Al is in Ôskwanteklip de mossel wel een van m’n favoriete personages. Zij kan lekker crazy gaan en de grenzen opzoeken. Maar de meeuw (die niet meer zingt maar danst) is wel het emotionele hoogtepunt van de voorstelling.’

Rosita: ‘Op dit moment kies ik even voor de mossel omdat ik moe ben: stil in de modder liggen, klinkt vandaag even prettig. (al droom ik vaak dat ik kan vliegen en dat voelt geweldig, dus misschien switch ik later weer naar de meeuw.)’

Veranderen in een mossel of een zingende meeuw worden?
Veranderen in een mossel of een zingende meeuw worden?

Een scène 100x spelen of elke keer iets nieuws?

Max: ‘Elke keer iets nieuws. En dat probeer ik ook als ik een scene 100 keer moet spelen. Ik wil mezelf en mijn medespelers en het publiek ook blijven verrassen. En het geeft toch weer een lekkere endorfinestoot als je telkens voor het eerst iets doet.’

Rosita: ‘Elke keer iets nieuws. We zoeken graag naar nieuwe vormen en speelstijlen die voor ons nog onbekend zijn. Al is het ook de kunst en het plezier van een scène 100 keer spelen, om er telkens iets nieuws in te vinden.’  

Een scène 100x spelen of elke keer iets nieuws?
Een scène 100x spelen of elke keer iets nieuws?