di 31 mei
Bijzonder buitentheater voor Utrecht900
Regisseur Monique Corvers vertelt over ‘Scheur in de tijd’ 7+ op het binnenterrein van Castellum.
In de spot
Je voorstelling gaat over de lange wandelreis die je maakte. Welk idee kwam eerst? Van de voorstelling of de reis?
Tjerk: “Ter inspiratie voor mijn voorstellingen maak ik reizen. Dat is heel spannend, want als ik op reis ga weet ik nog niet hoe die voorstelling eruit gaat zien of waar ik over ga vertellen. Ik ga onderweg met een specifiek thema en op een specifieke manier. Het gaat eigenlijk altijd over je grenzen verleggen en het terugkerende thema is dat je anderen nodig hebt om verder te komen. Ik ben dan een aantal maanden weg en dan ontmoet ik heel veel mensen, maar vooral ook mezelf.”
Deze reis was een wandeling met je ezeltje Lodewijk langs het Martinuspad, van Parijs naar Groningen. Wat maakt dit pad bijzonder?
“Het Martinuspad is een nieuwe Europese culturele route van ruim 1200 kilometer van Parijs, via Noord-Frankrijk, heel België door en via Utrecht, de Nieuwe Hollandse Waterlinie en de Afsluitdijk naar Groningen. Ik was een van de eerste mensen die het pad liep. Het pad loopt langs cultureel erfgoed dat gaat over oorlog en vrede. Denk daarbij aan sporen van de Eerste Wereldoorlog zoals in Ieper, maar ook plekken die gerelateerd zijn aan Sint Maarten zoals kerken en torens. Utrecht is bijvoorbeeld een Martinusstad. Onze vlag symboliseert het delen van zijn mantel zoals Sint Maarten dat deed met een bedelaar. Maar ook steden als Breda, Zaltbommel en Groningen met de Martinitoren. Ik ben ook erg blij dat ik de voorstelling in dit Romeinse Castellum kan spelen. Behalve een podium is het ook een museum, stadsboerderij en educatief centrum over natuur en milieu. Dat is ook precies wat het Martinuspad behelst: overal langs dat traject zijn dit soort plekken waar mensen werken aan een duurzamere, gelijkwaardigere en eerlijkere wereld.”
Hoe verliep de wandeltocht?
“Ik heb drie maanden gewandeld samen met mijn ezel Lodewijk en hoopte spontaan mensen te ontmoeten. Dan stelde ik me voor: “Hallo ik ben Tjerk en dit is mijn ezel Lodewijk, we zijn op zoek naar saamhorigheid en delen. Weet je misschien een plek waar ik kan slapen of eten?” Zo heb ik langs dat pad gastvrijheid gezocht en gevonden, mensen ontmoet en verhalen gedeeld. Maar het was ook een hele strijd met mezelf: wat wil ik en hoe ga ik om met mijn eigen verlangens? Wat gebeurt er als je even bijna niets meer hebt? Tijdens de voorstelling vertel en zing ik over die ervaringen, met filmmateriaal en met een band.”
Je liep niet alleen, maar met je ezel Lodewijk. Wat vind je zo leuk aan ezels?
“Ik word gewoon heel blij van ezels. Het zijn hele bijzondere, sobere dieren. Ze kunnen met heel weinig toe. Ze zijn ook heel aaibaar. Niemand hoeft zich anders voor te doen bij een ezel. Ze zijn een soort hofnar onder de dieren die geassocieerd worden met humor en domheid. Humor hebben ze zeker, maar dom zijn ze absoluut niet.
Lodewijk staat nu in Maarn, om de hoek bij mijn vader met twee paardenvrienden. Ik ben daar ook 4 à 5 keer in de week. En in de voorstelling is hij mee in het filmmateriaal.”
De voorstelling was al eerder te zien in onze theaterzaal (2019), maar is nu terug in XL variant. Wat maakt deze voorstelling extra large?
“Sinds 2019 is de voorstelling steeds meer verdiept. Ik weet nóg beter naar welke hoeken en gaten ik kan gaan qua thematiek en inhoud. Er is nu nóg meer filmmateriaal, dat uit de documentaire komt die van de reis gemaakt is. En ook als je de voorstelling al gezien hebt: elke voorstelling is anders, want het publiek bepaalt mede welke elementen en verhalen naar voren komen. Er is altijd meer materiaal dan dat er in 1,5 uur past.
Wat ook XL is, is de band. De vorige keer speelde ik de voorstelling alleen met een pianist. Nu spelen we de voorstelling met een uitgebreide band: met bas, vleugel, drums en hammond-orgel en ik zelf op mijn gitaar.
En het is óók XL omdat het de boek- en albumpresentatie is.”
Wat kunnen we verwachten van het boek en het album?
“Het boek is net zo lang als mijn voet en als je het open klapt dus twee voeten achter elkaar. Je wandelt door het boek met mij mee op mijn voettocht door middel van foto’s en kaarten. Met QR-codes en liedteksten kun je het muziekalbum online luisteren.
Het is een wonderlijke combinatie van een avonturenboek over een pelgrimsreis en een alternatieve wandelgids. Aan de hand van de kaarten kan je zien hoe ik ben gelopen. Het is dus ook een aanmoediging om zelf te voet onderweg te gaan, of dat nu lang of kort is.”
Behalve de release-party is je voorstelling dit jaar ook goed getimed en trappen we daarmee de Sint Maarten periode af met als afsluiting de Sint Maarten Parade. Ga je zelf rondom Sint Maarten nog iets doen?
“In de Sint Maartensweek ga ik een openbare wandeling doen met Lodewijk rondom Utrecht. Ik nodig mensen van harte uit om een stukje met mij mee te wandelen over een deel van het Martinuspad.”
Het is ook nog het begin van de Vredesweek. Wat is jouw idee van vrede?
“Een heel belangrijk element van de voorstelling is het delen van vrede. Het statement dat ik maak is: we moeten het met elkaar doen. Er is eigenlijk geen andere en betere optie dan zo goed mogelijk met elkaar richting te geven aan het leven en de wereld mooier te maken. Dat is een heel hoog ideaal, maar in mijn ogen is het beter dat je dat nastreeft dan dat je daar niets aan doet en onverschillig langs de kant van de lijn blijft staan. Ik nodig mensen uit om op ieders eigen manier, groot of klein, dat ook te doen.
De officiële dag dat het boek in de winkel uit komt is trouwens de dag van de Vrede op 21 september.”
